Τι είναι κήλη;

Η κήλη ορίζεται ως έλλειμμα ή χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα. Αυτή μπορεί να είναι συγγενής (εκ γενετής) ή επίκτητη (λόγω αδυναμίας των ιστών ή μετά από κάκωση). Οι κήλες είναι αρκετά συχνές, με ορισμένες επιδημιολογικές μελέτες να τις εντοπίζουν μέχρι και στο 25% του πληθυσμού. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορεί να πάσχουν από κήλες.

Συμπτώματα:
1_ορατή διόγκωση ή εξόγκωμα που είναι αποτέλεσμα προβολής ενός ενδοκοιλιακού σπλάχνου (εντέρου ή λίπους).
2_ενόχληση ή και πόνος που συχνά σχετίζεται με την άσκηση.

Σε αρκετές περιπτώσεις βέβαια μπορεί να μην παρουσιάζονται καθόλου συμπτώματα. Στις χειρότερες των περιπτώσεων ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει δυνατό πόνο λόγω  περίσφιξης της κήλης (αδυναμία ανάταξης του σπλάχνου που βρίσκεται μέσα στην κήλη). Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση το πολύ μέσα σε έξι ώρες από την εκδήλωση των συμπτωμάτων, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος νέκρωσης του εντέρου. 

Παράγοντες κινδύνου της κήλης:

• Προηγούμενες επεμβάσεις
  Οι εγχειρητικές τομές καθιστούν πολλές φορές αδύναμο το κοιλιακό τοίχωμα και μέσα από αυτές προκύπτει κήλη.
• Γρήγορη αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς
  Απότομη αύξηση σωματικού βάρους
  Εγκυμοσύνη
• Χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης
  Άρση βάρους
  Χρόνιος βήχας
  Δυσκοιλιότητα
  Δυσουρικά ενοχλήματα (αύξηση διαστάσεων προστάτη αδένα στους άνδρες) 

Με το πέρασμα του χρόνο, οι κήλες γενικά τείνουν να μεγαλώνουν και τα συμπτώματά τους μπορεί να χειροτερέψουν. 

Η μόνη μέθοδος μόνιμης διόρθωσης της κήλης είναι η χειρουργική αποκατάσταση. 
Η προγραμματισμένη (μη επείγουσα) διόρθωση της κήλης, γενικά, οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα, μικρότερο χρόνο ανάρρωσης και πολύ λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Χειρουργική αντιμετώπιση: 
● Ανοικτή -Αποκατάσταση μέσω τομής με συμβατικά εργαλεία.
● Λαπαροσκοπική -Πραγματοποιείται μέσα από μικρές τομές δέρματος με χρήση κάμερας και ειδικών λαπαροσκοπικών εργαλείων. 
● Ρομποτική -Η ρομποτική τεχνολογία προσφέρει τη βέλτιστη ποιότητα εικόνας για το χειρουργό (τρισδιάστατη εικόνα) και άνεση χειρισμών σε πολύ στενούς χώρους και αποτελεί την ιδανική προσέγγιση στη θεραπεία κυρίως της κοιλιοκήλης.

Βουβωνοκήλη - Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση
Ο συχνότερος τύπος κήλης είναι η βουβωνοκήλη. Συμβαίνει συχνότερα στους άνδρες, λόγω αδυναμίας του κοιλιακού τοιχώματος στο συγκεκριμένο σημείο, εξαιτίας της μετάβασης των όρχεων στο όσχεο κατά την ενδομήτριο ζωή. 

Η επέμβαση διεξάγεται μέσα από 3 μικρές τομές: μία των 10 χιλιοστών κάτω από τον ομφαλό από όπου εισάγεται το οπτικό λαπαροσκόπιο (η κάμερα), δύο των 5 χιλιοστών (ή μια των 10mm και μια των 5mm) μέσω των οποίων εισέρχονται τα εργαλεία. Στη συνέχεια ανατάσσεται η κήλη και το αδύναμο κοιλιακό τοίχωμα ενισχύεται με πλέγμα, το οποίο είναι  μη απορροφήσιμο και απόλυτα συμβατό με το σώμα. Τοποθετείται στο σώμα μέσα από το ένα trocar δίχως να απαιτείται επιπλέον τομή.

Η λαπαροσκοπική τεχνική απαιτεί μικρότερες τομές και δεν προκαλεί κάκωση στους μύες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο και ταχύτερη ανάρρωση.

Λόγω της μεγάλης μεγέθυνσης αναγνωρίζονται τα νεύρα και τα αγγεία του όρχεος στον άνδρα και αποφεύγονται οι κακώσεις.

Η λαπαροσκοπική τεχνική είναι ιδανική για την αντιμετώπιση της αμφοτερόπλευρης βουβωνοκήλης, αφού και οι δύο πλευρές προσεγγίζονται χρησιμοποιώντας τις ίδιες τρεις μικρές τομές. Επιπρόσθετα, η λαπαροσκοπική είναι η μέθοδος επιλογής σε όλες τις περιπτώσεις υποτροπής κήλης από προηγούμενες ανοικτές επεμβάσεις.

«Ο χειρουργός Dr Κωνσταντίνος Τσιμογιάννης έχει εξειδικευθεί και εργαστεί επί σειρά ετών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ουψάλας στη Σουηδία. Εξειδικεύθηκε στη Ρομποτική Χειρουργική στο Ηνωμένο Βασίλειο με υποτροφία της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Χειρουργικής Παχέος Εντέρου (ESCP)»